Plaats: leiden
Restaurant: In
den Bierbengel
Meneer & Mevrouw besluiten om weer eens uit eten
te gaan. We zijn immers al een maand te laat! Na wat rond te hebben gestruind
op internet op zoek naar een leuke gezellige plek in Leiden stuitten we op het
restaurant “In den Bierbengel”. We zijn in een gekke bui vandaag. We hebben
pannenkoeken gegeten als ontbijt en besluiten om naar “In den Bierbengel” te
gaan. De internet site van het restaurant is een beetje verouderd en onlogisch
ingedeeld, maar zegt dat wat over de keuken? Het menu wat erop staat is apart
en gelukkig niet zo standaard en daar kiezen we voor.
Meneer & Mevrouw staan voor de deur, kijken even
naar de gevel en naar binnen. Het is nog leeg in de zaak, maar het ziet er van
binnen en van buiten sfeervol uit. We maken een foto van de entree en gaan naar
binnen, heerlijk de warmte in.
Doet u ons maar een glaasje rode wijn. Broodje
met tapenade erbij? Lekker! Laten we daar maar eens mee beginnen. Voor 24,50
kan je kiezen uit de hele kaart. Waar Meneer vorige keer de kaassoep nam, neemt
Mevrouw nu de “Leidse kaassoep met kervel en mosterd”. Apart is de smaak van de
kaassoep wel, een soort zuurtje zit eraan dat erg overheerst. We kunnen alleen
niet ontdekken waar het nou precies vandaan komt. De vrouw in de bediening
verteld dat het aan de Leidse kaas ligt, maar later komt ze terug naar de tafel
en verteld ze dat het door de mosterd komt. Meneer en Mevrouw hebben zo hun
twijfels en vrezen dat de soep niet in een goed vat zat, want ‘’wat in een goed
vat zit verzuurt niet’’.
Meneer en Mevrouw hebben er gelukkig niet helemaal het
zuur van gekregen, dus kunnen we het proeven gelukkig voortzetten. Meneer nam
de “Quiche gevuld met garnalen en krab met salade en een pittige chili-yoghurtdressing”.
De smaak is goed alleen had Meneer het idee dat de garnalen en krab erg lang op
het strand hadden gelegen. Het mocht wel
wat smeuïger, er miste wat room in de quiche waardoor die droog was. De pittige
chili-yoghurtdressing heeft meneer niet als pittig ervaren, maar dat kan per
persoon verschillen.
We laten het voorgerecht voor wat het is en gaan over
op het hoofdgerecht. Mevrouw nam de “Skreifilet, op de huid gebakken, met een
dillesaus en aardappelpuree”. De garing van de vis is prima en met de groentes zijn
we ook blij. Ze hebben een bite, top! De aardappelpuree was hetzelfde als de
garnalen en de krab dus helaas droog. Wat gek is, want mijn rode koolpuree is
wel goed en romig. Meneer had de “Varkenshaas met brie uit de oven, rode
koolpuree en rode wijnsaus”. Meneer vond de varkenshaas en brie een goede combi
en het was erg smaakvol. Meneer bestelt een 2de glas wijn, het gaat
er goed in. Volgens mevrouw heb ik al een “pret gezicht”. Nou dan weten we het
wel.
Le Dessert: Meneer zit al goed vol, maar kiest toch de
“Ameretti-kersentaart geserveerd met kersenijs”. Het taartje was prima en
lekker alleen zat er een cannelle
slagroom bij…. of was het toch geschifte bijna tot boter geslagen slagroom? Bij
Meneer en Mevrouw aan tafel barst het gesprek weer los over de slagroom: is het
dan echt zo moeilijk om zelf slagroom op te slaan?
Tip: als je de slagroom te ver hebt opgeslagen en het
bijna boter is: scheut ongeslagen slagroom er door spatelen - en NIET weer met
de mixer - en hokospokus: je hebt goede slagroom. Mevrouw nam als dessert
“Wentelteefje van Fries suikerbrood met kaneelijs”. Mevrouw zit ook goed vol en
het dessert gaat er met moeite in. Maar de smaak was goed, alleen het wentel
teefje had langer in de pan mogen liggen, waardoor die wat krokanter was geweest.
Meneer & Mevrouw doen het luiden van de bierklok, betalen de rekening,
bedanken de gastvrouw voor de avond en lopen rustig terug naar het station.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten